Beschrijving

De roman speelt zich af in een gegoed milieu rond het gezin Van der Staal, waarin de kinderen geconfronteerd worden met de verstikkende invloed van hun ouders. Vestdijk schetst hoe opvoeding, conventies en verwachtingen onvermijdelijk sporen nalaten, waardoor het gedrag van de kinderen vaak een herhaling wordt van dat van hun ouders. De titel verwijst naar het spreekwoord: “Zo de ouden zongen, zo piepen de jongen.” In scherpe observaties toont Vestdijk hoe generatieverschillen niet zozeer leiden tot vernieuwing, maar juist tot herhaling van patronen. Onder de ogenschijnlijk harmonieuze familiebanden sluimeren spanningen, verlangens en teleurstellingen. De roman legt bloot hoe liefde en gezag, vrijheid en dwang voortdurend met elkaar botsen binnen de besloten wereld van het gezin. Het resultaat is een psychologisch rijke roman waarin Vestdijk zijn talent toont voor het analyseren van menselijke verhoudingen. Zo de ouden zongen laat zien hoe moeilijk het is om aan de invloed van afkomst en opvoeding te ontsnappen en geldt als een scherpzinnig portret van de wisselwerking tussen ouders en kinderen in de Nederlandse burgerlijke cultuur.