Beschrijving

Het betreft een kort pamflet (ca. 47 pagina’s) dat in Antwerpen verscheen bij A.M.U. en thematisch aansluit bij Vlaams-nationalistische manifestaties als het Vlaams Nationaal Zangfeest en de IJzerbedevaart. De toon lijkt polemisch en defensief: Dillen reageert op wat hij ziet als de stigmatisering van Vlaams-nationalisten als “marginalen”, en fileert mediabeelden en symboliek rond de beweging (bijvoorbeeld de controverse over het heffen van de rechterarm bij het zingen van De Vlaamse Leeuw). Daarmee positioneert hij de Vlaamse Beweging niet als randverschijnsel, maar als door de “establishment-pers” misbegrepen traditie met een eigen historisch recht en ethos. Inhoudelijk past Wij, marginalen in Dillens bredere traject als oprichter en ideoloog van het toenmalige Vlaams Blok: een poging om de eigen achterban te hergroeperen rond gedeelde grieven, culturele zelfdefinitie en politieke assertiviteit in de context van België en Europa in de jaren tachtig. Verwacht dus korte, stellingnemende teksten die de rol van herdenkingsrituelen en gemeenschapsvorming beklemtonen, én die kritiek leveren op pers, justitie en politiek bestel dat de beweging volgens Dillen “aan de kant” zet. Door de pamfletvorm is het geen systematische studie maar een identiteitsverklaring die de toenmalige achterban moest bemoedigen en mobiliseren.