Beschrijving

Dit boek verzamelt tien toespraken en gesprekken die Krishnamurti hield tussen 1936 en 1938 in Ommen, waarin hij fundamenteel reflecteert op de menselijke geest, geloofssystemen en maatschappelijke conditionering. Hij betoogt dat echte vrijheid niet voortkomt uit het aanvaarden van traditie of dogma, maar uit een wezenlijke zelf-onderzoeking die voorbij de grenzen van geconditioneerd denken gaat.

In de kern gaat het werk over het inzicht dat geloof in vaste vormen — of het nu religieus, ideologisch of psychologisch is — een beperking oplegt aan het verstaan van de werkelijkheid. Krishnamurti poneert dat wie werkelijk wil begrijpen, zijn gewoonten, vooroordelen en conditioneringen moet doorzien in plaats van simpelweg een ander geloofssysteem over te nemen. Zo roept hij op tot een wakker, vrij en onbevangen bewustzijn: een geest die zonder oordeel kijkt en in die helderheid handelt.

Tot slot behandelt hij de praktische implicatie: het leven zelf wordt gezien als de kans om deze vrijheid te leven — niet in een toekomstig ideaal, maar hier en nu. Het boek nodigt uit tot contemplatie, maar ook tot actieve alertheid in het dagelijkse bestaan: hoe we ons verhouden tot anderen, tot denken, tot onze eigen reacties. Wanneer we geloven én traditie loslaten, ontstaat ruimte voor een directe en levende relatie met het bestaan.