Beschrijving

Het zingen van de wereld (Le Chant du monde, 1934) van Jean Giono is een poëtisch-realistische roman die zich afspeelt in een mythiek landschap langs een rivier in de Provence. Het verhaal volgt Matelot, een oude houthakker, en Antonio, een rivierbewoner, op hun winterse zoektocht naar Matelots verdwenen zoon, de “besson”. Hun tocht voert hen langs besneeuwde bossen waar ze een blinde, zwangere vrouw helpen, en de intriges van een meedogenloze landeigenaar Maudru ontrafelen .

Als de besson wordt gevonden, blijkt hij Gina, Maudru’s dochter, te hebben weggevoerd, wat leidt tot een gewelddadig conflict dat zijn hoogtepunt bereikt wanneer Matelot wordt vermoord en Antonio en de besson wraak nemen door Maudru’s domein te verbranden. Na deze tragedie keren ze in de lente – vergezeld door hun geliefden, Gina en de vrouw van Antonio – terug stroomafwaarts, symbool van verzoening en hernieuwing.

De roman is doordrenkt van natuurepiciteit: de seizoenen, rivier, bossen en dieren zijn bijna personages en voeren hun eigen ritmes op. Giono weeft daarbinnen vragen over menselijkheid, verbondenheid, wraak en verlossing, in een taal die zowel lyrisch als rauw is. Hij laat zien hoe mens en natuur in een cirkel van leven, geweld en wedergeboorte verstrengeld zijn.