Beschrijving

Met nostalgie kijkt Herman Brusselmans in deze verhalenbundel terug op de archetypische Vlaamse volkmensen en hun nietig lijkende, maar onderhuids broeiende en bruisende levens op het platteland van de jaren zestig. Hij maakt hierbij gebruik van zijn kennis van zaken, de koestering van zijn eigen geheugen, zijn aangebore mededogen met de outcasts en de simpele zielen en zijn geloof in de universaliteit van alles wat menselijk is: liefde, haat, verlangen, nijd, jaloezie, ambitie, angst, hartstocht, eeuwige tekortkomingen en alles wat hiermee samenhangt.