Beschrijving

Man 2: Ik ben onsterfelijk! Ziezo. Dat is dat. Hèhè, is me dat een opluchting. Dat ik er niet eerder op gekomen ben. Lomlomlom.
Man 1 lomt even mee: O, U bent goedgemutst!
Man 2: Ja, want ik ga niet dood. Lomlom…
Man 1: Vervelend evengoed, hè meneer?
Man 2: Hè? Zeg, als ik dood ben, hè, eh… hoef ik dan niet meer met U te praten?
Man 1: Nee, hoegenaamd niet, nee.
Man 2: O, dat verandert de zaak.

‘De taal is de tempel in Herenleed en daarbinnen openen zich romantische verten waar ruimte is voor verbazing, kleine ontzetting en de stijve dans van twee mannen in wit-zwart rokkostuum.’
Joyce Roodnat in NRC Handelsblad