Beschrijving

Geesteszieken van Jean-Étienne Dominique Esquirol is een baanbrekend werk in de geschiedenis van de psychiatrie, waarin de auteur de fundamenten legt voor de moderne studie van geestesstoornissen. Esquirol, een leerling van Philippe Pinel, breidt in dit boek diens humanistische benadering van de “krankzinnige” uit en probeert geestesziekte te begrijpen als een medische, psychologische en sociale realiteit. Hij beschrijft nauwkeurig verschillende vormen van waanzin, melancholie, manie en dementie, en koppelt die aan observaties van gedrag, emotie en intellect. Daarmee introduceert hij het idee dat psychische aandoeningen systematisch te bestuderen en te behandelen zijn, in plaats van te veroordelen of te isoleren. Daarnaast pleit Esquirol in Geesteszieken voor een meer humane behandeling van psychiatrische patiënten en voor de oprichting van gespecialiseerde instellingen waar zorg, observatie en orde centraal staan. Zijn werk markeert een overgang van morele naar wetenschappelijke psychiatrie, waarin de arts niet langer optreedt als bewaker, maar als onderzoeker en verzorger. Het boek is daardoor niet alleen een medische verhandeling, maar ook een maatschappelijk manifest dat oproept tot respect, begrip en hervorming van de zorg voor mensen met geestelijke stoornissen.