Beschrijving

In dit werk onderzoekt Brouwers hoe het thema van traditie en navolging (imitatio) zich heeft ontwikkeld in de Latijnse literatuur. Hij beschrijft hoe Latijnse schrijvers zich verhouden tot hun voorgangers: ze volgen, imiteren, maar proberen tegelijk origineel te zijn. Het boek belicht klassieke modellen, de manier waarop auteurs traditie “overnemen”, aanpassen of tegenwerken, en zo hun eigen stem vinden binnen een literair continuüm.

Daarnaast reflecteert het boek op de betekenis van traditie-bewustzijn voor de auteur zelf en voor de literaire cultuur: wat betekent het om navolger te zijn, wanneer verandert navolging in innovatie, en hoe werkt dit mechanisme door tot in de moderne interpretatie van klassieke teksten. Het is daarmee zowel een literair-historische als theoretische verkenning van traditie, navolging en literaire identiteit binnen de Latijnse letterkunde.