Beschrijving

Gedurende vele eeuwen is Aristoteles’ Metaphysica richtinggevend geweest voor een filosofische beschouwing omtrent de ultieme verklaringsgrond der dingen. In de Middeleeuwen bood de Metaphysica de scholastieke theologen een theoretisch kader voor een christelijk geïnspireerde totaalvisie op de werkelijkheid. Thomas van Aquino heeft behalve een commentaar op de Metaphysica ook een eigen verhandeling geschreven over de metafysica en haar plaats binnen de orde van de wetenschappen. Hij ontwikkelt hierin een belangrijke visie op de metafysica als een vorm van beschouwelijk weten dat zowel naar object als naar methode verschilt van het fysische en mathematische kennen. Zijn genuanceerde opvattingen over de aard en mogelijkheid van een metafysica zijn voor de latere filosofie van grote betekenis geweest en kunnen nog steeds een inspiratiebron vormen voor een actueel metafysisch denken.