Beschrijving

In Geen water, geen maan geeft Osho commentaar op klassieke zen-verhalen en koans, afkomstig van beroemde zenmeesters. Aan de hand van deze vaak ogenschijnlijk eenvoudige of paradoxale verhalen, nodigt Osho de lezer uit tot een directe ervaring van bewustzijn, stilte en verlichting. De titel verwijst naar een bekend zen-verhaal waarin een non, na jaren van zoeken, haar geestelijk bezit (een waterkruik) laat vallen – en juist op dat moment verlicht raakt. Dit symboliseert het loslaten van gehechtheid, ideeën, en zelfs spirituele zoektocht als voorwaarde voor het ontwaken in het nu. Osho benadrukt in deze lezingen dat waarheid niet logisch begrepen kan worden, maar alleen ervaren in een staat van innerlijke leegte, overgave en aanwezigheid. Zen is volgens hem geen religie of filosofie, maar een manier van leven in eenvoud, stilte en onmiddellijke helderheid.