Beschrijving

In De Zahir, een kort verhaal uit de bundel El Aleph (1949), onderzoekt Borges het thema van obsessie en oneindigheid. Het verhaal wordt verteld door een ik-verteller (met trekken van Borges zelf), die na de dood van een vrouw een muntstuk ontvangt — de Zahir. In de islamitische mystiek betekent “Zahir” het zichtbare, het dat niet genegeerd kan worden. Vanaf het moment dat de verteller de munt ziet, raakt hij erdoor geobsedeerd: het beeld van de Zahir dringt zich onvermijdelijk aan hem op, tot hij niets anders meer kan denken of zien.

De Zahir symboliseert een idee of object dat het bewustzijn volledig opslokt en de wereld reduceert tot één enkele gedachte. Borges speelt in het verhaal met filosofische en metafysische vragen: hoe dun is de grens tussen een mystieke openbaring en waanzin? En wat gebeurt er als een symbool van oneindige betekenis tastbaar wordt? De Zahir is een literaire meditatie over de kracht van het absolute — en hoe die het menselijk verstand kan overnemen.