Beschrijving

In Leven zonder hoofd beschrijft Douglas Harding zijn directe ervaring van “zien wat je werkelijk bent”. Volgens Harding ben je, als je werkelijk kijkt vanuit het eerste-personsperspectief, geen gezicht of hoofd, maar een open, bewuste ruimte waarin de wereld verschijnt. Hij noemt dit het “hoofdloze” bewustzijn. Het boek nodigt de lezer uit om los te komen van de mentale constructie van het zelf (zoals we onszelf in spiegels of via sociale rollen zien) en in plaats daarvan te ervaren wat er direct, hier en nu, aanwezig is. Deze ervaring wijst naar een non-dualistische visie: er is geen afgescheiden ‘ik’, maar slechts bewustzijn waarin alles verschijnt. Harding gebruikt eenvoudige oefeningen en observaties om de lezer te helpen deze directe ervaring van ‘hoofdloosheid’ zelf te ontdekken — een staat van zijn die ook in mystieke tradities terugkomt als verlichting of eenheid.