Beschrijving

Wim Kok staat centraal als gedreven vakbondsleider in de periode 1970–1985, waarin hij uitgroeide van NVV-econoom tot voorzitter van de NVV en later de FNV, na de fusie met het NKV in 1976. Onder zijn bewind werd de vakbond op zijn sterkst: hij leidde succesvolle fusieprocessen en verstevigde de positie van de FNV, zowel nationaal als binnen het Europees Vakverbond.

Kok was de drijvende kracht achter het Akkoord van Wassenaar (1982), waarin loonmatiging werd omgeruild voor arbeidstijdverkorting. Dit akkoord markeerde de geboorte van het Nederlandse poldermodel en had een belangrijke rol in het economisch herstel en de daling van de werkloosheid. Zijn leiderschapsstijl kenmerkte zich door strategisch inzicht, dossierkennis en een vermogen om conflicten te neutraliseren: hij gaf mensen het gevoel gehoord te worden, maar was soms afstandelijk en resoluut in debatten.