Beschrijving

Het boek onderzoekt de betekenis van het land Sharon binnen Bijbelse en hedendaagse contexten — hoe het begrip ‘beloofd land’ zich heeft ontwikkeld in het denken over religie, politiek en identiteit. De auteur plaatst daarbij de figuur van Jezus centraal, en bevraagt hoe zijn boodschap zich verhoudt tot de belofte van het land en de menselijke hoop op vervulling.

Doorheen de tekst worden hedendaagse verantwoordelijkheden en vragen opgeworpen — wat betekent het voor gelovigen én voor maatschappijen wanneer zij spreken over ‘het beloofde land’? Het boek weegt historische beloftes af tegen actuele conflicten, territoriale claims en spirituele verwachtingen, en laat zien hoe oude motieven opnieuw gestalte krijgen in moderne discussies over land, volk en geloof.

Uiteindelijk nodigt het werk uit tot reflectie: hoe kunnen we de oude belofte zien zonder haar naïef te verengen tot een politiek eigendomsrecht? Het stelt dat de hoop op vervulling en verbinding eerder ruimte moet bieden voor dialoog, gerechtigheid en verantwoordelijkheid dan voor exclusieve aanspraken. Daarmee wordt het ‘beloofde land’ een metafoor voor gemeenschap en ethisch leven — niet enkel voor bezit en macht.