Beschrijving

Het boek belicht het fenomeen van de hofjes in Amsterdam — typische besloten woonerven met woningen gesticht op liefdadigheid, vaak vanaf de 16e tot 19e eeuw. Het beschrijft wie de stichters waren, wat de motieven waren (zoals zorg voor weduwen en ouderen), en hoe het woon- en regentenklimaat in de stad de vorm en functie van deze hofjes bepaalde. Zo vertelt het hoe deze ‘hofjes van menslievendheid’ zijn ingebed in de stedelijke geschiedenis en sociaal-culturele structuur van Amsterdam.

Verder gaat het boek in op architectuur, ligging en beheer van die hofjes: de ligging vaak weggestopt achter gevels, de compacte U-of H-vormige indeling, de poort- of doorgangskarakteristiek en het regentschap dat toezicht hield. Het toont foto’s en beschrijvingen van gevelstenen, gilden- of regentenhuizen, tuinen en interne bebouwing — en schetst hoe de stedelijke druk, economische omstandigheden en regelgeving de ontwikkeling en instandhouding van hofjes beïnvloedden.

Tot slot reflecteert het boek op de betekenis van hofjes in de moderne stad: hoe zij getuigen van een sociaal-historische traditie van liefdadigheid en gemeenschap, én hoe zij vandaag nog functioneren of juist dreigen verloren te gaan door stadsvernieuwing en toerisme. Het roept op tot waardering én behoud van deze bijzondere woonvormen en laat zien dat de hofjes niet alleen architectuur zijn, maar ook sociale ruimtes met een verhaal.