Beschrijving

Het boek onderzoekt hoe architectuurontwikkeling in een bedrijfs- en ketencontext functioneert: niet alleen als vormgeving van gebouwen, maar als onderdeel van een grotere “agenda” binnen informatie- en ketenprocessen. Oosterbaan beschrijft hoe het begrip “frame” (kader, referentiekader) een sleutelrol speelt in het keuzes maken binnen architectuur-ontwikkeling — welke belangen, technologieën, organisaties en informatieprocessen spelen mee.

Daarnaast bevat het werk zowel een theoretische analyse als empirisch onderzoek: Oosterbaan koppelt conceptuele kaders aan praktijkcases, onderzoekt hoe frames ontstaan en werken, welke actorennetwerken betrokken zijn, en wat de consequenties zijn voor de architectuurontwikkeling in de (informatie-)keten. Hij legt uit hoe architectuurontwikkeling niet los kan worden gezien van de informatiesystemen, organisatieprocessen en ketenpartners — waardoor het een interdisciplinair spanningsveld wordt.

Tot slot fungeert het boek ook als reflectie op de rol van de architect, de ingenieur, de planner en de ketenregisseur: hoe zij opereren binnen die frames, welke beperkingen zij ervaren, en hoe beter gestuurd kan worden op integratie van architectuur, informatie en organisatie. Het nodigt uit tot nadenken over de positie van architectuur in een moderne, netwerkgerichte omgeving waarin verandering, samenwerking en informatiestromen centraal staan.