Beschrijving

In dit boek onderzoekt Dürckheim hoe stilte niet zozeer de afwezigheid is van geluid, maar een werkelijke cultuur waarin het innerlijke leven tot ontwikkeling komt. Hij schrijft dat in de moderne westerse cultuur de waarde van stilte is ondergewaardeerd — terwijl in Oosterse tradities stilte vaak als bron van inzicht, balans en transformatie wordt ervaren. Stilte wordt voorgesteld als een grond-ervaring waarin mens, wereld en geest in harmonie kunnen belanden.

Vervolgens beschrijft de auteur hoe deze levenshouding praktisch kan worden geschaafd: door meditatie, bewuste aandacht, en door het durven vertragen van ons alledaagse ritme. Dürckheim analyseert ook de psychologische obstakels — zoals streven, angst en geluidsoverlast — die de stiltebed-ervaring belemmeren. Hij schetst hoe stilte het denkende en voelende ik werkelijk kan vrijmaken, zodat het zich opent voor de werkelijkheid zoals die is, en niet zoals wij haar voortdurend proberen te vormen.

Tot slot bespreekt Dürckheim de implicaties van een cultuur van stilte voor persoonlijke ontwikkeling, ethiek en de samenleving. Hij stelt dat wie de stilte woont, meer levenskracht en helderheid ontwikkelt — niet door zich af te sluiten van de wereld, maar juist door mindful aanwezig te zijn in de stilte én in de activiteit. Stilte, aldus het boek, is geen vlucht, maar een grond-houding die het leven meer diepte en betekenis kan geven.