Beschrijving

In Wat is verlichting? onderzoekt Kant de betekenis van verlichting als proces van intellectuele en morele volwassenheid. Hij definieert verlichting als “uitgang uit de zelfverschuldigde onmondigheid”, waarbij mensen de moed hebben om hun eigen verstand te gebruiken zonder begeleiding van anderen. Het centrale thema is de oproep tot autonomie van het denken: durf zelf te oordelen en laat je niet blindelings leiden door traditie, autoriteit of conventies. Kant benadrukt dat verlichting een geleidelijk en collectief proces is. Individuen kunnen zichzelf alleen verlichten door onderwijs, kritisch nadenken en rationele reflectie, terwijl samenlevingen verlichting bevorderen door vrijheid van meningsuiting en openbare discussie. Hij maakt een duidelijk onderscheid tussen privé- en publieke gebruik van verstand: in persoonlijke rol kan men soms instructies volgen, maar publiek moet men vrij en kritisch kunnen spreken. Daarnaast waarschuwt Kant dat verlichting geduld en verantwoordelijkheid vergt. Het is geen plotselinge bevrijding, maar een voortdurende oefening in zelfreflectie en kritisch denken. Het essay fungeert als een oproep tot intellectuele onafhankelijkheid en maatschappelijke vooruitgang, waarin het gebruik van rede centraal staat in de bevordering van vrijheid en menselijke waardigheid.