Beschrijving

In Natuurkunde, wetenschap en filosofie onderzoekt Mach hoe wetenschappelijke kennis ontstaat via zuivere waarneming, en waarschuwt hij tegen abstracte begrippen die de werkelijke ervaringen overstijgen. Hij pleit ervoor dat wetenschap niet moet steken in metafysische constructies, maar moet uitgaan van functionele relaties die direct gebaseerd zijn op waarnemingen. Mach benadrukt dat natuurwetten primair betrekkingen tussen verschijnselen zijn, niet verklaringen van een verborgen materiële werkelijkheid. Wat wij “wetenschap” noemen, is in essentie een ordelijke en efficiënte weergave van zintuiglijke indrukken—de werkelijkheid ís immers dat wat we waarnemen, niet een aparte “ding-op-zich”. Zo bevordert de filosofie volgens Mach “denkeconomie”: heldere begrippen die onnodige complexiteit vermijden. Hoewel Mach geen afgesloten filosofisch systeem bouwt, stelt hij kritische, paradoxale ideeën voor als stimulans aan de wetenschapsgemeenschap. Hij daagt onderzoekers uit om fouten en tegenstrijdigheden onder ogen te zien en hun taal en abstracties te baseren op wat nauwkeurig opgemeten en geobserveerd kan worden, met als doel een duurzame en heldere wetenschappelijke benadering.